(ΑΠΟ ΤΟ SITE Stivos News KΛΑΣΣΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ)
Τα 106 χρόνια ζωής του ανωμάλου δρόμου στην Ελλάδα!
Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΜΟΥΖΕΛΟΥ,
Δημοσιογράφου, μέλους δ.σ. ΣΕΓΑΣ
Μπορεί το Πανελλήνιο πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου 2013 να πέρασε στην ιστορία, μπορεί εφέτος η ελληνική συμμετοχή στο Βαλκανικό πρωτάθλημα (58ο αν δεν λαθεύω…) να είναι συμβολική, αλλά το παρελθόν δεν πρέπει ούτε να αγνοούμε ούτε να το ξεχνάμε.
Καθώς η δημοσιογραφική μου ιδιότητα με έχει οδηγήσει και στην ιστορική αναζήτηση πήρα την πρωτοβουλία να διηγηθώ μία μάλλον άγνωστη στους πολλούς ιστορία…
Αυτή που άρχισε να γράφεται πριν από 106 χρόνια, όση δηλαδή και η «ηλικία» του ανωμάλου δρόμου στην Ελλάδα, αγώνα που το 1907 εντάχθηκε πρώτη φορά στα δρώμενα του ελληνικού αθλητισμού!
Μάλιστα είναι και παράξενη, αφού η πρώτη τέλεση αγώνα ανωμάλου δρόμου στη χώρα μας οφείλεται στην επίσκεψη του τότε βασιλιά τις Ιταλίας Βίκτωρα Εμμανουήλ και της Βασίλισσας Ελένης, προς τιμήν των οποίων είχαν προγραμματισθεί (μεταξύ άλλων εκδηλώσεων) και αγώνες στο Παναθηναϊκό στάδιο στις 29 Μαρτίου!
Τότε έμαθαν και τον όρο cross country οι Έλληνες παράγοντες του αθλητισμού και τότε είδαν για πρώτη φορά οι φίλαθλοι δρομείς να τρέχουν εκτός σταδίου και μάλιστα σε μια περιοχή αποκαλούμενη «Βοϊδολίβαδο»!
Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι οι πρώτες παράγραφοι του κειμένου έχουν εξάψει τη φαντασία σας, ότι έχουν αυξήσει την περιέργειά σας για αθλητικές γνώσεις από το παρελθόν…
Πάμε λοιπόν να συναντήσουμε νοερά τον πρώτο αγώνα σε ανώμαλο έδαφος, που διεξήχθη στις 18 Μαρτίου 1907 με αφετηρία το τότε ποδηλατοδρόμιο και γήπεδο στο Ν. Φάληρο (μετέπειτα στάδιο Γ. Καρϊσκάκης) και διαδρομή μέχρι τις Τζιτζιφιές και επιστροφή.
Ήταν, όπως σημειώνει ο Παύλος Μανιτάκης (σύμβουλος και αντιπρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, που κατέγραψε μεγάλο μέρος της ιστορίας του ελληνικού στίβου) «ένας προπαρασκευαστικός αγών, ώστε και οι οργανωταί να αποκτήσουν κάποια πείραν και οι δρομείς επαρκή αντίληψι του αγωνίσματος»!
Η απόσταση ήταν 6χλμ., ο αγώνας συνδυάστηκε με ποδοσφαιρική συνάντηση και πήραν μέρος 25 δρομείς, 12 του Πανελληνίου ΓΣ, 9 του Εθνικού ΓΣ, 4 του Πειραϊκού και 1 του Ακαδημαϊκού Γυμναστηρίου.
Από το ποδηλατοδρόμιο πήγαν παραλιακά στις Τζιτζιφιές όπου έκαναν μία «στροφή» 400μ. σε ένα χώρο αποκαλούμενο «Βοϊδολίβαδο» και επέστρεψαν στο γήπεδο για να τερματίσουν με νικητή τον Κ. Σωτηρόπουλο (ΠΓΣ) σε 28.11.4!
Ακολούθησαν ο Στυλ. Δημητρίου (ΕΓΣ) σε 28.13.0, ο Γ.Κουλουμπέρδας (ΠΓΣ) σε 28.13.4, ενώ υπήρχε και ομαδικός με πρώτο τον ΠΓΣ, δεύτερο τον ΕΓΣ και τρίτο τον Πειραϊκό.
Έτσι άρχισε να γράφεται στην Ελλάδα η ιστορία των αγώνων σε ανώμαλο έδαφος και ο αγώνας της πανηγυρικής εκδήλωσης στο Παναθηναϊκό στάδιο δέκα ημέρες αργότερα (παρουσία των Βασιλικών οικογενειών Ελλάδας και Ιταλίας και πολλών επισήμων) έμελε να θεωρηθεί και το 1ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου!
Σ’ αυτό πήραν μέρος συνολικά 20 αθλητές ( ΕΓΣ 8, ΠΓΣ 7, Πειραϊκός 5), η απόσταση ήταν 8χλμ. και η διαδρομή από το στάδιο (μέσω της κρύπτης) προς το Α΄ Νεκροταφείο, το εργοστάσιο Μαλτσινιώτη (καλυκοποιείο), το λοφίσκο «Κοπανά» και επιστροφή από την περιοχή του Προφήτη Ηλία στο Παγκράτι και τον τότε αμαξιτό δρόμο (σημερινή Ερατοσθένους) στο στάδιο!
Αγώνας σε πολύ δύσκολη διαδρομή, με νικητή τον έμπειρο δρομέα αποστάσεων Γεώργιο Κουλουμπέρδα (ΠΑΓ) με χρόνο 36.59.4 τον οποίο ακολούθησαν ο Κ. Σωτηρόπουλος (ΠΓΣ) και ο Διαμ. Κάντζιας (Πειρ.) χωρίς να αναφέρεται χρόνος…
Αξιοσημείωτο ότι υπήρξε και ομαδική κατάταξη, με 5 δρομείς για κάθε ομάδα, που είχε κατά σειρά τους ΠΓΣ, ΕΓΣ και Πειραϊκό Σύνδεσμο.
Χαρακτηριστικό ότι ο βασιλιάς της Ιταλία αθλοθέτησε ετήσιο επαμειβόμενο Κύπελλο που θα κρατούσε οριστικά στην κατοχή της ο σύλλογος που θα κέρδιζε τρεις φορές τον ομαδικό αγώνα!
Όσον αφορά τη 2η διοργάνωση του Πανελληνίου Πρωταθλήματος έγινε στις 6 Απριλίου 1908 σε διαδρομή 12χλμ., χαραγμένη πίσω από το στάδιο με τελευταίο τμήμα δίπλα στην κοίτη του τότε ακάλυπτου ποταμού Ιλισού και είσοδο των δρομέων μέσω των προπυλαίων στο στάδιο!
Τα μετάλλια στον ατομικό πήραν Χρ.Μηλίγγος (ΕΓΣ) 48.23.4,
Γ. Κουλουμπέρδας (ΠΓΣ) 48.50.2, Κ.Σωτηρόπουλος (ΠΓΣ) 49.50.0 και στον ομαδικό οι ΕΓΣ, ΠΓΣ, Πειραϊκός αντίστοιχα.
Έκτοτε συμπληρώθηκαν πολλά κεφάλαια της ιστορίας της συγκεκριμένη κατηγορίας αγώνων, κάποια από τα οποία θα τα δούμε ίσως με άλλη ευκαιρία.
Τα 106 χρόνια ζωής του ανωμάλου δρόμου στην Ελλάδα!
Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΜΟΥΖΕΛΟΥ,
Δημοσιογράφου, μέλους δ.σ. ΣΕΓΑΣ
Μπορεί το Πανελλήνιο πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου 2013 να πέρασε στην ιστορία, μπορεί εφέτος η ελληνική συμμετοχή στο Βαλκανικό πρωτάθλημα (58ο αν δεν λαθεύω…) να είναι συμβολική, αλλά το παρελθόν δεν πρέπει ούτε να αγνοούμε ούτε να το ξεχνάμε.
Καθώς η δημοσιογραφική μου ιδιότητα με έχει οδηγήσει και στην ιστορική αναζήτηση πήρα την πρωτοβουλία να διηγηθώ μία μάλλον άγνωστη στους πολλούς ιστορία…
Αυτή που άρχισε να γράφεται πριν από 106 χρόνια, όση δηλαδή και η «ηλικία» του ανωμάλου δρόμου στην Ελλάδα, αγώνα που το 1907 εντάχθηκε πρώτη φορά στα δρώμενα του ελληνικού αθλητισμού!
Μάλιστα είναι και παράξενη, αφού η πρώτη τέλεση αγώνα ανωμάλου δρόμου στη χώρα μας οφείλεται στην επίσκεψη του τότε βασιλιά τις Ιταλίας Βίκτωρα Εμμανουήλ και της Βασίλισσας Ελένης, προς τιμήν των οποίων είχαν προγραμματισθεί (μεταξύ άλλων εκδηλώσεων) και αγώνες στο Παναθηναϊκό στάδιο στις 29 Μαρτίου!
Τότε έμαθαν και τον όρο cross country οι Έλληνες παράγοντες του αθλητισμού και τότε είδαν για πρώτη φορά οι φίλαθλοι δρομείς να τρέχουν εκτός σταδίου και μάλιστα σε μια περιοχή αποκαλούμενη «Βοϊδολίβαδο»!
Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι οι πρώτες παράγραφοι του κειμένου έχουν εξάψει τη φαντασία σας, ότι έχουν αυξήσει την περιέργειά σας για αθλητικές γνώσεις από το παρελθόν…
Πάμε λοιπόν να συναντήσουμε νοερά τον πρώτο αγώνα σε ανώμαλο έδαφος, που διεξήχθη στις 18 Μαρτίου 1907 με αφετηρία το τότε ποδηλατοδρόμιο και γήπεδο στο Ν. Φάληρο (μετέπειτα στάδιο Γ. Καρϊσκάκης) και διαδρομή μέχρι τις Τζιτζιφιές και επιστροφή.
Ήταν, όπως σημειώνει ο Παύλος Μανιτάκης (σύμβουλος και αντιπρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, που κατέγραψε μεγάλο μέρος της ιστορίας του ελληνικού στίβου) «ένας προπαρασκευαστικός αγών, ώστε και οι οργανωταί να αποκτήσουν κάποια πείραν και οι δρομείς επαρκή αντίληψι του αγωνίσματος»!
Η απόσταση ήταν 6χλμ., ο αγώνας συνδυάστηκε με ποδοσφαιρική συνάντηση και πήραν μέρος 25 δρομείς, 12 του Πανελληνίου ΓΣ, 9 του Εθνικού ΓΣ, 4 του Πειραϊκού και 1 του Ακαδημαϊκού Γυμναστηρίου.
Από το ποδηλατοδρόμιο πήγαν παραλιακά στις Τζιτζιφιές όπου έκαναν μία «στροφή» 400μ. σε ένα χώρο αποκαλούμενο «Βοϊδολίβαδο» και επέστρεψαν στο γήπεδο για να τερματίσουν με νικητή τον Κ. Σωτηρόπουλο (ΠΓΣ) σε 28.11.4!
Ακολούθησαν ο Στυλ. Δημητρίου (ΕΓΣ) σε 28.13.0, ο Γ.Κουλουμπέρδας (ΠΓΣ) σε 28.13.4, ενώ υπήρχε και ομαδικός με πρώτο τον ΠΓΣ, δεύτερο τον ΕΓΣ και τρίτο τον Πειραϊκό.
Έτσι άρχισε να γράφεται στην Ελλάδα η ιστορία των αγώνων σε ανώμαλο έδαφος και ο αγώνας της πανηγυρικής εκδήλωσης στο Παναθηναϊκό στάδιο δέκα ημέρες αργότερα (παρουσία των Βασιλικών οικογενειών Ελλάδας και Ιταλίας και πολλών επισήμων) έμελε να θεωρηθεί και το 1ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου!
Σ’ αυτό πήραν μέρος συνολικά 20 αθλητές ( ΕΓΣ 8, ΠΓΣ 7, Πειραϊκός 5), η απόσταση ήταν 8χλμ. και η διαδρομή από το στάδιο (μέσω της κρύπτης) προς το Α΄ Νεκροταφείο, το εργοστάσιο Μαλτσινιώτη (καλυκοποιείο), το λοφίσκο «Κοπανά» και επιστροφή από την περιοχή του Προφήτη Ηλία στο Παγκράτι και τον τότε αμαξιτό δρόμο (σημερινή Ερατοσθένους) στο στάδιο!
Αγώνας σε πολύ δύσκολη διαδρομή, με νικητή τον έμπειρο δρομέα αποστάσεων Γεώργιο Κουλουμπέρδα (ΠΑΓ) με χρόνο 36.59.4 τον οποίο ακολούθησαν ο Κ. Σωτηρόπουλος (ΠΓΣ) και ο Διαμ. Κάντζιας (Πειρ.) χωρίς να αναφέρεται χρόνος…
Αξιοσημείωτο ότι υπήρξε και ομαδική κατάταξη, με 5 δρομείς για κάθε ομάδα, που είχε κατά σειρά τους ΠΓΣ, ΕΓΣ και Πειραϊκό Σύνδεσμο.
Χαρακτηριστικό ότι ο βασιλιάς της Ιταλία αθλοθέτησε ετήσιο επαμειβόμενο Κύπελλο που θα κρατούσε οριστικά στην κατοχή της ο σύλλογος που θα κέρδιζε τρεις φορές τον ομαδικό αγώνα!
Όσον αφορά τη 2η διοργάνωση του Πανελληνίου Πρωταθλήματος έγινε στις 6 Απριλίου 1908 σε διαδρομή 12χλμ., χαραγμένη πίσω από το στάδιο με τελευταίο τμήμα δίπλα στην κοίτη του τότε ακάλυπτου ποταμού Ιλισού και είσοδο των δρομέων μέσω των προπυλαίων στο στάδιο!
Τα μετάλλια στον ατομικό πήραν Χρ.Μηλίγγος (ΕΓΣ) 48.23.4,
Γ. Κουλουμπέρδας (ΠΓΣ) 48.50.2, Κ.Σωτηρόπουλος (ΠΓΣ) 49.50.0 και στον ομαδικό οι ΕΓΣ, ΠΓΣ, Πειραϊκός αντίστοιχα.
Έκτοτε συμπληρώθηκαν πολλά κεφάλαια της ιστορίας της συγκεκριμένη κατηγορίας αγώνων, κάποια από τα οποία θα τα δούμε ίσως με άλλη ευκαιρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου